നോവുകളുടെ കൂട്ടുകാരി ,,,,ആമി ,,,

"നിലച്ച ഘടികാരങ്ങൾ ,നിരർത്ഥക ജല്പനങ്ങൾ ,
അകത്തളങ്ങളിൽ മൃതി തോറ്റുപോകുന്ന തണുപ്പ് ,
ഓർമ്മകളിലേക്ക് മടങ്ങുമ്പോൾ തൊണ്ടയിൽ കുരുങ്ങുന്നൊരോക്കാനം!
ഇവിടെ നിന്നുമാണ് അമ്മയുടെ ആമി ഇനി എഴുതുക ,,,,"

"നിങ്ങൾക്കറിയുമോ ആമിയെ ,
നോവുകളുടെ കൂട്ടുകാരി ,,,,ആമി ,,,
ആദ്യമായവളെഴുതിയ അക്ഷരമുത്തുകൾക്ക് ബാല്യത്തിന്റെ തെറ്റലുണ്ടിപ്പോഴും .എന്നിട്ടും,
ആദ്യാനുരാഗം പോലെ അതിന്നും ആമിക്കൊപ്പമുണ്ട് ,
മധുരമായരോർമ്മ പോലെ ,,
ആമിയുടെ ഉള്ളിലൊരു മരമുണ്ട്,
എന്നും നിറയെ പൂക്കുന്ന ഒരൊറ്റ മരം .
ചില്ലയിലാകെ നോവു മാത്രം പൂക്കുന്ന നോവ്മരം .
നിങ്ങൾക്കറിയോ ?
നോവിന്റെ പൂക്കൾക്ക് നിറമുണ്ടെന്ന് ,
ചോരയുടെ ചുവപ്പാണാ പൂക്കൾക്ക്
ഉപ്പു രുചിക്കാറുണ്ടാ പൂക്കളെ ,
എങ്കിലും വാടിയ സ്വപ്നങ്ങളുടെ വാസനയാണവയ്ക്ക് ,
അതാണ്‌ ആമിക്ക് ഏറെ ഇഷ്ടം!
നിങ്ങൾക്കറിയോ ?
ആമിക്കൊരു സ്വപ്നമുണ്ടെന്ന് ,
നോവുമരത്തിലാകെ പല വർണ്ണ കിളികളെകൊണ്ട് നിറയണം ,
അതിലൊരു മുത്തശ്ശി കിളിയും ഒരു മുത്തശ്ശൻ കിളിയും വേണം .
പിന്നെയൊരൊമ്മ കിളി ,
ആമിയുടെ അമ്മയെ പോലെ മനസു നിറച്ചും സ്നേഹമുള്ളോരമ്മക്കിളി,
അമ്മക്ക് തണലായൊരാണ്‍ കിളിയും ,,
പിന്നെയുമൊരുപാട് കുഞ്ഞികിളികളും വേണം ,
ഓരോ ചില്ലയിലും അറിയാതെ പൂക്കും നോവിനെ
നോവാതെ നുള്ളിയെറിയാൻ ,,,
പിന്നെയും പിന്നെയും ഒരുപാട് കുഞ്ഞിക്കിളികൾ ,"
--കവിത ---