ഞാൻ അഹല്യ

ഞാൻ അഹല്യ
പെണ്ണായ് പിറന്നിട്ടും കല്ലായ് ജീവിക്കേണ്ടി വന്നവൾ-
ദേവാധി ദേവൻറെ ചാപല്യത്തിനു മുന്നിൽ ,
സ്വന്തം പാതിവൃത്യം ഹോമിക്കേണ്ടി വന്നവൾ -
സ്വയം സമർപ്പിച്ചു ജീവിതം പങ്കിട്ടു നല്കിയ പതിക്ക് മുന്നിൽ,
വെന്തുരുകി തല കുനിച്ചു നില്ക്കേണ്ടി വന്...നവൾ-
ഒടുവിലൊരു രോഷാഗ്നിയിൽ നിന്നുതിർന്ന,
ശാപവാക്കിനാൽ പതിയാൽ തിരസ്കരിക്കപെട്ടൊരു-
ശിലയായ് തീർന്നവൾ
മോക്ഷം കാത്ത് വെയിലിലുരുകി,
മഴയിൽ കുതിർന്ന് വർഷങ്ങൾ തള്ളി നീക്കിയവൾ
നെറുകയിൽ ഓരോ ചവിട്ടേൽക്കുമ്പോഴും
മോക്ഷ പാദമിതെന്നോർത്തു വെറുതെ ഉണരാൻ ശ്രമിച്ചവൾ

"ഞാൻ അഹല്യ
മോക്ഷം തരാൻ രാമാനീവഴി വരില്ലെന്നറിഞ്ഞിട്ടും
വെറുതെ കാത്തുകിടക്കുന്നീ കാനന മദ്ധ്യത്തിൽ
ഇവൾ ഈ അഹല്യ "