രൂപം കൊണ്ട് തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടെന്നപൊലെ ആ വൃദ്ധൻ ചോദിച്ചു .
"നിങ്ങൾ ഇന്ത്യൻ ആണല്ലേ ? "
"അതെ "
"നിങ്ങൾ എത്ര ഭാഗ്യം ചെയ്തവരാണ് .ലോകം ആരാധിക്കുന്ന ഒരു മഹാത്മാവിന്റെ നാട്ടിൽ ജനിക്കാൻ സാധിച്ചില്ലേ , പുണ്യം ചെയ്തവരാണ് നിങ്ങൾ ഇന്ത്യക്കാർ "
ഒരിക്കൽ എങ്കിലും സ്വയം ചിന്തിക്കുകയോ അഭിമാനം കൊള്ളുകയോ പോലും ചെയ്യാത്ത കാര്യം അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകളിൽ കൂടി കേട്ടപ്പോൾ എന്തോ ഒരു ഫീൽ തോന്നി .
"ഒരു ഇന്ത്യൻ ആയതിൽ ഞാൻ അഭിമാനിക്കുന്നു "എന്ന് സ്കൂൾ പഠന കാലത്ത് പ്രതിക്ഞ ചൊല്ലുമ്പോൾ വെറുതെ ഉരുവിട്ട് പോന്നിട്ടിട്ടുണ്ട് എന്നല്ലാതെ ആ വരികളുടെ അർത്ഥമൊന്നും ചിന്തിക്കുകയൊ അറിയാൻ ശ്രമിക്കുകയോ ചെയ്തിട്ടില്ല നാളിതുവരെ .
കുറച്ചു സമയം അദ്ധേഹത്തോടൊപ്പം ചിലവഴിച്ചു ,ഒടുവിൽ യാത്ര പറഞ്ഞ് പിരിയാൻ നേരം അദ്ധേഹം, ഗാന്ധിജിയുടെ ഒരു വലിയ ചിത്രം നാട്ടിൽ പോയി വരുമ്പോൾ കൊണ്ട് വന്ന് കൊടുക്കാൻ അഭ്യർഥിച്ചു .ശരിയെന്നു സമ്മതിച്ചപ്പോൾ ഒരു ചോദ്യം കൂടി ചോദിച്ചു ."നിങ്ങളുടെ എല്ലാവരുടെയും വീട്ടിൽ മഹാത്മാവിന്റെ കുറെ ചിതങ്ങൾ ഉണ്ടാകുമല്ലോ ,ദൈവത്തിന്റെ സ്ഥാനത്ത് പൂജിക്കാനും പ്രാർത്ഥിക്കാനും ഒക്കെ ആയിട്ട് അതിലൊന്ന് തന്നാലും മതി" .വെറുതെ തലയാട്ടികൊണ്ട് യാത്ര പറഞ്ഞ് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ മനസ്സിൽ ഞാൻ വെറുതെ എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചു ,നമ്മളെന്തേ ഒരിക്കൽ പോലും നമ്മുടെ രാഷ്ട്ര പിതാവിന് അർഹിക്കുന്ന പരിഗണന കൊടുക്കുന്നില്ല .ആൾ ദൈവങ്ങൾക്കിടയിൽ ഒരു മൂലയിൽ എങ്കിലും ഒരു ചിത്രം നമുക്കും തൂക്കി കൂടെ ?.നോട്ടുകെട്ടുകളിലും സർക്കാർ ഓഫിസുകളിലെ മുഷിഞ്ഞ ചുമരുകളിലും നിന്നൊരു സ്ഥാനകയറ്റം നമ്മുടെ പ്രാർത്ഥനാ മുറികളിലേക്ക് അല്ലെങ്കിൽ സ്വീകരണ മുറികളിലേക്ക് എങ്കിലും ,,,,,,,
കവിത
No comments:
Post a Comment