മനസൊരു മഴക്കായ് കൊതിച്ചപ്പോൾ
നീ സ്വയം പെയ്തിറങ്ങി
ചായാനൊരു ചില്ല തേടുമ്പോൾ ...
ഒരു മരമായി നിന്നു നീ
ഇരുട്ട് എന്നിൽ നിറയുമെന്നായപ്പൊൾ
വെളിച്ചമായ് നീ മാറി
നിറങ്ങളെ കറുപ്പ് ഒറ്റക്ക്
വിഴുങ്ങിയപ്പോൾ കറുപ്പിൽ
മഴവില്ല് തീർത്തു നീ
നിൻറെ വിരലുകളിൽ തൂങ്ങി
നാടുകണ്ട് നടക്കുമ്പോൾ
അറിയുന്നു ഞാൻ എന്റെ കാഴ്ചയെ
നീ സ്വയം പെയ്തിറങ്ങി
ചായാനൊരു ചില്ല തേടുമ്പോൾ ...
ഒരു മരമായി നിന്നു നീ
ഇരുട്ട് എന്നിൽ നിറയുമെന്നായപ്പൊൾ
വെളിച്ചമായ് നീ മാറി
നിറങ്ങളെ കറുപ്പ് ഒറ്റക്ക്
വിഴുങ്ങിയപ്പോൾ കറുപ്പിൽ
മഴവില്ല് തീർത്തു നീ
നിൻറെ വിരലുകളിൽ തൂങ്ങി
നാടുകണ്ട് നടക്കുമ്പോൾ
അറിയുന്നു ഞാൻ എന്റെ കാഴ്ചയെ
---കവിത ---
No comments:
Post a Comment